
2024-04-19 Strona | 17 z 43 Jednostkowe sprawozdanie finansowe
Rzeczowe aktywa trwałe wyceniane są zgodnie z MSR 16 w cenie nabycia lub koszcie wytworzenia,
pomniejszonych o dotychczasowe umorzenie oraz odpisy z tytułu trwałej utraty wartości.
Wartość początkowa środków trwałych obejmuje cenę nabycia lub koszty wytworzenia powiększone o koszty
bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika majątku do stanu zdatnego do używania.
Cena nabycia lub koszt wytworzenia jest kwotą zapłaconych środków pieniężnych lub ich ekwiwalentów, lub
wartością godziwą innych dóbr przekazanych z tytułu nabycia składnika aktywów w momencie jego nabycia lub
wytworzenia, lub – tam, gdzie ma to zastosowanie – jest wartością przypisaną do danego składnika aktywów w
momencie początkowego ujęcia.
Na cenę nabycia lub koszt wytworzenia pozycji rzeczowych aktywów trwałych składają się:
- cena zakupu, łącznie z cłami importowymi i niepodlegającymi odliczeniu podatkami od zakupu, pomniejszona o
opusty handlowe i rabaty;
- wszystkie inne pozwalające się bezpośrednio przyporządkować koszty poniesione w celu dostosowania składnika
aktywów do miejsca i stanu, w którym może on funkcjonować w sposób zgodny z zamierzeniami kierownictwa;
- szacunkowe koszty demontażu i usunięcia składnika aktywów oraz koszty przeprowadzenia renowacji miejsca, w
którym się znajdował, do których jednostka jest zobowiązana w związku z nabyciem pozycji rzeczowych aktywów
trwałych lub używaniem składnika rzeczowych aktywów trwałych w danym okresie w celu innym niż wytwarzanie
wyrobów.
Koszty poniesione po dacie oddania środka trwałego do użytkowania, które powodują, że wartość użytkowa środka
trwałego po zakończeniu ulepszenia przewyższa jego wartość początkową, zwiększają odpowiednio jego wartość.
Środki trwałe są amortyzowane zgodnie z ich przewidywanym okresem ekonomicznego użytkowania. Rzeczowy
majątek trwały amortyzowany jest metodą liniową począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po
miesiącu, w którym środek trwały został oddany do użytkowania, stosując stawki amortyzacji odzwierciedlające
okres ekonomicznej użyteczności środków trwałych.
W przypadku, gdy okres korzystania ze składnika aktywów wynika z tytułów umownych lub innych tytułów
prawnych, okres użytkowania powinien odpowiadać okresowi wynikającemu z tych tytułów umownych lub
prawnych, chyba że szacowany okres użytkowania składnika aktywów trwałych będzie krótszy. W tym przypadku
przyjmuje się szacowany przez jednostkę okres użytkowania.
Poniesione nakłady, dotyczące środków trwałych będących w toku budowy lub montażu są wyceniane nie rzadziej
niż na każdy dzień bilansowy, według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, pomniejszonych o odpis z tytułu trwałej
utraty wartości.
Wartości niematerialne
Inne wartości niematerialne wyceniane są w cenie nabycia lub koszcie wytworzenia, zgodnie z MSR 38.
Składnik wartości niematerialnych ujmuje się wtedy i tylko wtedy, gdy:
- jest prawdopodobne, że jednostka osiągnie przyszłe korzyści ekonomiczne, które można przyporządkować
danemu składnikowi aktywów; oraz
- można wiarygodnie ustalić cenę nabycia lub koszt wytworzenia danego składnika aktywów.
Na dzień nabycia wartości niematerialnych, jednostka dokonuje oceny czy nabyty składnik ma określony czy
nieokreślony okres użytkowania, a w przypadku, gdy jest określony – jaka jest jego długość lub liczba jednostek
produkcji lub podobnych jednostek tworząca ten okres. Jednostka uznaje, że składnik wartości niematerialnych
posiada nieokreślony okres użytkowania, jeżeli z analizy wszystkich istotnych czynników wynika, że nie istnieje
żadne dające się przewidzieć ograniczenie okresu, w którym można spodziewać się, że składnik aktywów będzie
generował wpływy pieniężne netto dla jednostki.